Je wil graag verbinding met je kind. Je wil je kind graag begrijpen en je kind geven wat hij nodig heeft. Maar hoe kun je het verschil zien tussen wat een kind nodig heeft en wat een kind zegt te willen? En hoe blijf je liefdevol als je kind ongewenst gedrag laat zien? Of als je geen verbinding voelt? En wat kun je doen als je persoonlijk wordt geraakt?
Liefdevol reageren kan lastig zijn als het gedrag van je kind heftiger wordt. Je maakt je zorgen of dit nog wel normaal is. En je vraagt je af hoe het komt dat je hier zelf ook iets bij voelt. We willen allemaal graag dat ons kind (emotioneel) gezond opgroeit zonder dat wij onze pijn doorgeven aan ons kind.
Als geen ander weet ik hoe het voelt als dat niet lukt. Lange tijd heb ik de behoeften en het gedrag van mijn kind niet begrepen. Mijn kind liet me met zijn gedrag duidelijk merken dat hij het moeilijk had. Met vrijwel dagelijks heftige woedeaanvallen en grenzeloos gedrag liet hij me zien wat hij in woorden niet kon vertellen. Door mijn eigen emotioneel onstabiele jeugd wist ik niet hoe ik hem hierin kon begeleiden.
Na veel hulp te hebben gehad waarbij de focus lag op “Wat er mis was met mijn kind?”, leerde ik dankzij veel zelfstudie gelukkig net op tijd over mijn eigen aandeel in dit probleem.
Ik vond een enorm gat tussen de theorie en de praktijk. Ik kwam erachter hoe groot de invloed van de omgeving is op de emotionele gezondheid van mijn kind. Het lukte me om de shift te maken van “Wat is er mis met mijn kind?” naar “Wat kan er aan de hand zijn wat ervoor zorgt dat mijn kind zich zo gedraagt?”.
Een kind is niet moeilijk een kind heeft het moeilijk!
Toen ik begreep wat mijn kind mij probeerde te vertellen met zijn gedrag en toen ik leerde hoe ik hem in verbinding vaardigheden kon leren als; flexibiliteit, problemen oplossen en frustratie tolerantie, verdween het grenzeloze gedrag als sneeuw voor de zon.
Er was niks mis met mijn kind, hij miste vaardigheden, passend bij zijn ontwikkeling. Ikzelf miste de kennis en vaardigheid om hem die vaardigheden aan te leren.
Na mijn studie psychologie aan de RUG heb ik verschillende coaching opleidingen en trainingsdagen afgerond zodat ik mijn ervaringen kan combineren met (wetenschappelijke) kennis.
Als pedagogisch coach is het mijn missie het gat te dichten tussen de theorie en de praktijk.
Laten we samen de shift maken van “Wat is er mis met dit kind” naar “Wat probeert dit kind te vertellen”. En waar mogelijk preventief handelen zodat kinderen in verbinding vaardigheden leren die bijdragen aan een (emotioneel) gezond leven.